زبان یارای گفتن نیست

نوشتن زبان دوم من است

هزاران قصه ی نگفته

هزاران درد و رنج و اندوه در چاک سینه دارم ولی لبهایم دوخته و ظاهرا خاموش و بی تفاوتم.

من با هزاران قصه ی غصه ها و شادیها

با رنجها و محنت ها در میان جمع تنهای تنهایم.

خاموش با شعله های ملتهب از درون و زبان یارای گفتن نیست

نوشتن تنها تکیه گاه من است.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: